Anasayfa > Haberler > Tüyleri Diken Diken Eden Sezon: Demon Slayer İkinci Sezon
Tüyleri diken diken eden harika bir aksiyon, gerilim ve heyecanı doruklarına kadar yaşatan bir sezonun ardından Kimetsu no Yaiba yani bilinen adı ile Demon Slayer nasıldı?
Tanjiro, Inosuke ve Zenitsu’nun iblislerle olan mücadelesini konu edinen manga uyarlaması Demon Slayer animesinin ikinci sezonu 11.bölümün yayınlanması ile sezon finali yaptı. Her hafta ayrı ayrı inceleme yazmaktansa tek bir inceleme yazmanın mantıklı olacağını düşündüm ama bu 11 haftayı sabırsızlıkla geçirdim. Bu incelemeyi de mangayı okumayan sadece animeyi izleyen bir gözden yazacağım. O yüzden animeye yapacağım eleştiriler kısmen mangaya da yapılmış olacak.
İkinci sezonun her bir bölümünü saniyesi saniyesine çıktığı an izledim. Mangayı okumadığım için de her hafta heyecan dorukta bir bekleyiş geçirdim. Bunun sonucunda bazı bölümlerde hayal kırıklığına uğrasam da sezonun geneli tüylerimi diken diken etmeye yetti. Birçok yerde en iyi animasyon sahnelerinin Attack on Titan’a ait olduğu ve çok detaylandırıldığı söylenmiştir. İşte bu sezon animasyonları ile Attack on Titan’a güzel bir rakip çıkmış oldu. Çünkü bu sezonun her bir bölümünde aşırı detaylandırılmış ve gözlerinizi ekrandan ayıramayacağınız aksiyon sahneleri çıkartılmış. Bu sahneler harika müziklerle desteklenince tekrar tekrar izleyeceğiniz başarılı sahneler var. -Bu inceleme baştan sona spoiler içermektedir.-
Tanjiro, Inosuke ve Zenitsu, Tengen Uzui ile birlikte eğlence bölgesine üst sınıf bir iblisi bulmaya gidiyorlar. Bu kısımlarda en ciddi animelerde görmekten keyif aldığım ciddiyersizlikler oluyor. Böylece izleyici sürekli gergin olmuyor arada bir amansızca güleceği sahneler oluyor. İlk dört bölümün bu eğlence kıvamında geçtiğini Inosuke, Zenitsu ve Tengen Uzui’nin bu komediyi başarılı bir şekilde gerçekleştirdiği keyifli bölümler izledim. Daha sonra işler üst altılıdan olan Daki ve Gyutaro’nun ortaya çıkması ile ciddileşiyor. Bu kısımda Tengen Uzui’yi bir Hashira olarak değerlendiremedim. Bunun sebebi Demon Slayer: Mugen Train filminde Rengoku’nun çok üst düzey bir savaşçı olarak gösterilmesinden kaynaklanıyor olabilir. Çünkü Rengoku, daha üst düzey bir iblis olan Akaza ile daha üst düzey bir savaş sergilemişti. Bu sezonda ise karşımıza ses hashirası Tengen Uzui ile karşılaşıyoruz. Ancak animenin içinde çok fazla ses nefes alma teknikleri görmüyoruz. Ses hashirası olmasına rağmen Daki ile Tanjiro’nun savaşının nerede gerçekleştiğini uzun bir süre bulamıyor. Bu en mantıksız bulduğum yerlerden birisiydi. Tabi geç bulmasının kötü olduğunu çokta kötü olduğunu söyleyemem çünkü Tanjiro bu savaşta Hinokami Kagura tekniğini kullanıyor. Daki ve Tanjironun savaşını defalarca izlediğimi itiraf edebilirim. Bu teknik ile karşısındaki üst rütbe bir iblisi kolayca yenebilmesi tüylerimi diken diken etti. Bu kısımda müzik-aksiyon uyumu harikaydı.
Daki tam ölmek üzereyken Tanjiro çok anlam veremediğim bir anıyı anımsıyor ve bir anda boğulup bayılıyor. Daha sonra pek keyif aldığımı söyleyemeyeceğim Nezuko ve Daki arasında bir savaş gerçekleşiyor. Bu konuya değinmek dahi istemiyorum. Tengen Uzui’nin gelmesi ve Gyutaro’nun ortaya çıkması ile tüyleri diken diken eden o sahneler sadece bir başlangıç olduğunu gösteriyor. Dediğim gibi manga okumadığım için Gyutaro’nun ortaya çıkmasını beklemiyordum. İlk sezonda Rui’nin öldürülmesi gibi, bir hashira gelecek ve savaşı sonlandıracak diye bekliyordum. Ama öyle olmadı. Gerçek bir iblisi andıran, çok başarılı bir seslendirmesi ile Gyutaro ortaya çıkıyor. Çıkışı ise Daki’nin “onii chan” diye bağırması ile gerçekleşiyor. Gyutaro ortaya çıkıyor ve ekibi paramparça edecek o savaş başlıyor.
Gyutaro, tengen uzui’nin çok başarılı bir hashira olmadığını düşündüğüm ilk saldırı ile ses hashirasını başından yaralıyor. Bu sırada Tanjiro’dan sürekli duyduğum ancak asla gerçekleşmeyen “vücudumu hareket ettiremiyorum” replikleri geliyor. Bu repliği bir kez söylüyor iki kez söylüyor üç kez söylüyor ama asla hareketsiz kalmıyor. Tengen Uzui ise bilye atmalı savaşına başlıyor. Gyutaro saldırıyor bizim ekibimiz ise savuşturuyor ama bir türlü ciddi bir atağa geçilemiyor. Bu kısımda savaşa Inosuke ve Tengen Uzui’den belki de daha çok katkı sağlamış olan Zenitsu ortaya çıkıyor. Zenitsu’yu ilk defa bu kadar uzun uyku halinde gördük ve savaşlarda muazzam bir güç sergilemesine hayran oldum. Daki’nin Uzui’ye saldırmasına karşın Zenitsu atağa geçiyor, ilk olarak Uzui’yi saldırıdan koruyor sonra Daki’yi alıp savaşı ayrı bir alana taşıyor. Inosuke’de bu kısımda Zenitsu’ya yardıma gidiyor. Savaş Daki’ye karşı Zenitsu ve Inosuke iken Gyutaro’ya karşı Tengen Uzui ve Tanjiro şeklinde ikiye ayrılıyor. Bu kısımda sıradanlaşan “ben nasıl yapacağım”, “nasıl edeceğim”, “yetişemiyorum”, “artık güçlü değilim” replikleri gerçekleşiyor. Bu kısım biraz sıkıyor.
En sonda ise Tengen Uzui güçlü bir şekilde dönüş yapıyor, Zenitsu tanrısal hız gücünü kullanıyor -bu sahne çok harika ve çizimleri de bir o kadar heyecan vericiydi- Sonunda iblislerin kafaları kesiliyor ve bu kısımda beni çok kendine çekemeyen bahanelerle dolu sahneler yaşanıyor. Inosuke kalbinden bıçaklanıyor ama iç organlarının yerini değiştirdiğini söylüyor. Tanjiro, Inosuke ve Tengen Uzui zehirden ölmek üzereyken Nezuko gelip onları yakarak bu zehirden kurtarıyor.Peki! Zenitsu konusunda bir şikayetim yok çünkü karakter tam anlamıyla savaşarak hayatta kaldı. Daha önce birçok iblisin hayat hikayesi ile iblise bakış açımızı değiştiren o sahneler de yine yaşandı. En son Gyutaro ve Daki’nin “ağlatan” hayat hikayelerini gördük ve acıma duygumuz canlandı. Her iblisin öldürülmesinde bu yaşanacaksa o zaman çok işimiz var diyebilirim.
Ben bu sahneleri tekrar tekrar izleyeceğim. Bazı animelerde çok etkileyici sahneler vardır bu kısımları tekrar tekrar izlersiniz, hafızanıza kazınır ve etkisini kaybetmez. Bu sezonda bahsettiğim sahnelerden düzinelerce vardı. Bu bir başarıdır. Heyecanınızı arttıran müzikler bir başarıdır. Sırıtmayan ve her detayı üzerinde çok çalışılmış çizimler başarılıdır. Kendine has mizahı ile izleyiciye birden fazla duygu yaşatmak bir başarıdır. Bu harika yapımı ortaya çıkaranların ellerine sağlık demekten başka hiçbir söz söylenemez. Tabi eleştiriler yapılabilir ancak bu başarılı bir iş olduğu anlamını değiştirmez. Beklediğimize değdi…