Anasayfa > Haberler > Her Sahnesi Ayrı Bir Fotoğraf Karesi Olan Bir Film: Pig
Pig filmi bir yer mantarı toplayıcısı olan Rob'u domuzu arasındaki bağı anlatıyor. 15 yıldır şehirden ve insanlardan uzak, ormanda yaşayan Rob'un trüf mantarı domuzunun kaçırılmasıyla gündelik hayatından sapıp geçmişte bıraktığı hayatıyla yüzleşmesini konu alıyor.
Pig filmi Oscar ödüllü oyuncu Nicolas Cage'in can verdiği kendini insanlardan soyutlamış 15 yıldır şehirden uzak bir ormanda yaşayan Robin Feld (Rob) karakterinin gündelik yaşamıyla başlıyor. Başlarda Rob kimsesi olmayan kimse tarafından da tanınmayan bir karakter olarak dursa da ilerleyen dakikalarda bu durumun öyle olmadığını anlıyoruz.
Öncelikle filmi spoilersız olarak ele almak istiyorum, bahsedilecek ve övülecek çok şey var cidden. Konusu ve hikayesi başlangıçta John Wick hikayesine her ne kadar benzese de John Wick'le uzaktan yakından alakası olmayan bir durgunluğu var filmin. Hikayesini ve senaryosunu beğendiğimi söyleyebilirim fazla diyalog verip sahneleri gereksiz uzatmayan, az diyalog verip de hikayeyi yarıda bırakmayan, her şeyi tadında halleden bir film. Kısa ve öz.
Düşük bütçeli bir film olmasına rağmen sette çok disiplinli çalışıldığı filmin her halinden belli oluyor. Filmde devamsızlık veya bir çekim hatası bulamadım diyebilirim. Bu da filmin çekimlerinde ne kadar dikkatli olunduğunu ve ne kadar disiplinli çalışıldığını gösteriyor. Aynı zamanda filmin çekimleri tam anlamıyla muhteşem. Filmin herhangi bir sahnesini açıp ekran görüntüsü aldığınızda karşınıza adeta profesyonel bir fotoğrafçı tarafından özenle çekilmiş bir fotoğraf çıkıyor. Tahminimce sahneleri nasıl çekeceklerini çok önceden çalışıp da çekmişler. Bu görüntülerin tesadüf eseri çekim sırasında rastgele bir konum belirlenip bu açı güzel bu şekilde alalım denmediği, önceden açılar ve planlar üzerine çalışıldığı çok açık bir şekilde belli oluyor. Bu görüntüler bile filmi izlemek için yeter de artar bile. Şunu da eklemek istiyorum son zamanlarda çıkan filmlerde bunu en iyi şekilde yapan film “Malcolm and Marie" idi. Pig filmi de bu konuda çok başarılı olmuş.
Tabii şimdi oyunculuklara geçince Nicolas Cage'in bu filmdeki muhteşem oyunculuğuna değinmezsek olmaz. Birçoğumuzun da bildiği gibi Nicolas Cage son zamanlarda maddi durumundan ötürü saçma sapan filmleri kabul edip saçma sapan rollerle karşımıza çıkarak saygınlığını düşürse de bu filmde başına gelen olayları bütünüyle hisseden ve yaşayan bir karakter olan Rob'la karşımıza çıkarak sevenlerine "Ben hâlâ buradayım ve ben iyi bir oyuncuyum" diyor adeta. Film boyunca Nicolas Cage’in yanında yer alan Alex Wolff'un oyunculuğunu da beğendiğimi söyleyebilirim. Kısacası filmde sırıtan, filmden kopmaya sebep olan bir oyunculuk yoktu. Herkes rolüne güzelce çalışıp benimsemiş diyebilirim.
Spoilerlı kısma geçersek de film Rob'un gündelik hayatıyla başlayıp ilerler. Amir karakteri de her perşembe Rob'dan trüf mantarı almaya gelen annesi intihar etmiş babasıyla arası pek iyi olmayan bir karakter. Bir grup tarafından domuzunun kaçırılmasıyla gündelik hayatından sapar. Rob da domuzunu bulmak için geçmişini bıraktığı şehre dönüp eski dostlarıyla eski yaşanmışlıklarıyla yüzleşmek zorunda kalır. Geçmişinde de Rob’un Portland'ın en iyi aşçısı olduğunu ve sandığımız kadar yalnız olmadığını hikayenin ilerleyen zamanlarında anlıyoruz. Rob ile Amir şehre gidip domuzu kapı kapı ararken Rob’un eski çalıştığı restorana geliyoruz. Bu restoranın işletmesini ise Amir’in babası Darius yapmakta ve domuzu kaçıran da Darius'un tuttuğu adamlar. Domuzun kaçırılmasının bir şekilde Amir’le bağlantılı olduğu daha filmin başlarında anlaşılır bir şeydi. Domuzu Darius'un kaçırtmış olması beni pek şaşırtmadı diyebilirim. Zaten bunu bir twist olarak eklemedikleri çok açık o yüzden sonunun çok basit bittiğiyle alakalı bir yorum yapmak çok da doğru olmaz. Rob, Darius'la konuşup domuzu geri ister ancak Darius ona para teklif edip çekip gitmesini ister. Buralarda da Rob'la domuzun ne kadar yakın olduklarını birbirlerine ne kadar bağlı olduklarını tamamen anlamış oluyoruz. Rob parayı kabul etmeden çıkar gider. Tam biraz aksiyon girecek biraz vurdulu kırdılı işler dönecek derken Rob'la Amir’i yemek yaparken görüyoruz. Yaptıkları yemek Darius'un eşiyle beraber yediği son yemek. Darius bu yemeği yerken duygulanıp masadan kalkınca Rob da domuzunu istemek için arkasından gider ama domuzunun öldüğünü öğrenince dünyası başına yıkılır ve yere yığılıp ağlamaya başlar. Buralar da tahmin edilebilir şeylerdi ancak dediğim gibi film sizi ters köşeye yatırmaya çalışmıyor. Duygusunu anlatıp sizi duygudan duyguya koşturup anlatmak istediğini anlattıktan sonra tam tadında bırakarak bitiyor.
Kısacası şunu söylemeliyim ki ben filmi çok beğendim. Eğer sakin sakin ilerleyen dram filmleri seviyorsanız izlemenizi kesinlikle tavsiye ederim. Güzel senaryo, güzel yönetim, güzel oyuncular, güzel film.
